In de kas op het dak van Haags Hoog gingen beleidsmakers van verschillende overheden met elkaar in gesprek over de wijze waarop we tot beleid en regelgeving kunnen komen voor multifunctionele daken. De wisselwerking tussen lokale en nationale overheden stond daarbij centraal en - om de gewenste versnelling te bereiken - werden bestaande kaders ter discussie gesteld.
Dat de slag op de ruimte gewonnen wordt op het dak, is duidelijk. Daken bieden de ruimte om maatschappelijke transities een plek te geven. En met de factsheets, vele voorbeeldprojecten en groeiend aantal beleidstukken neemt het perspectief ook toe. De vraag die overblijft is: hoe komen we in beleid en regelgeving tot de schaalsprong om écht te komen tot die benodigde versnelling?
Het dakvan de toekomst
In twee groepen is gewerkt aan een definitie van het dakenlanschap in 2050. Daarin kwamen fundamenteel andere invalshoeken op tafel, met zaken als: 2e maaiveld, vrijere toegankelijkheid, toegenomen draagkracht, inclusiviteit en dak benutting. Vanuit dit wenkende perspectief daalden we terug naar 2030 om na te gaan wat dan in beleid en regelgeving geregeld moet zijn om dat toekomstbeeld te bereiken. Enkele voorbeelden: landelijke dakenvisie, dak onderdeel van integraal ruimtelijk perspectief, verplichtende regelgeving, borging structurele financiën, sturing op maatschappelijke waarde, landelijke dakindicatoren, integraal beleid (en/en niet of/of).
Met oog op het te ontwikkelen 'Dakakkoord' in 2024, maken we graag afspraken over versnellingsopties voor meer multifunctionele dakbeleid. De vijf belangrijkste take aways van het seminar die een plek verdienen in het beoogde Dakakkoord:
